Beylikdüzü İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Beylikdüzü moloz hattı Beylikdüzü moloz taşıma Beylikdüzü moloz nakliyesi Beylikdüzü moloz atık toplama Beylikdüzü alo moloz hattı,Beylikdüzü,
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Beylikdüzü İlçesi moloz hattı, Adnan Kahveci Mahallesi moloz, Barış Mahallesi moloz, Büyükşehir Mahallesi moloz,
Cumhuriyet Mahallesi moloz, Dereağzı Mahallesi moloz, Gürpınar Mahallesi moloz, Kavaklı Mahallesi moloz,
Marmara Mahallesi moloz, Sahil Mahallesi moloz, Yakuplu Mahallesi moloz,
İstanbul’un batıdaki ilçelerinden biridir. Güneyinde Marmara Denizi, doğusunda Avcılar, batısında Büyükçekmece, kuzeyinde ise Esenyurt ilçeleri vardır. Yüzölçümü 360 km2 dir.
Sahilden Beylikdüzü Beykent Bölgesi Görünümü.
Beylikdüzü İstanbul’un gecekondu yapılaşması olmayan nadir ilçelerinden birisidir. Toplu konut projeleri ve lüks sitelere ev sahipliği yapan ilçede belediyenin yaptığı araştırmaya göre, yaşayanların yüzde 40’ının üniversite mezunudur. Beylikdüzü İstanbul’un en kozmopolit ilçelerinden biridir, bu özelliği bir Türkiye mozayiği gibidir ve ilçede hatırı sayılı sayıda yabancı vatandaş da ikamet etmektedir. Beylikdüzü ilçesi kişi başına 10M²’yi aşan yeşil alanları ile bir Avrupa kenti standartındadır.[5] Beylikdüzü ilçesinin hemen hemen her sokağı ve caddesinde simetrik aralıklarla ağaçlar bulunmaktadır. Geniş caddeleri, bulvarları, kaldırımları ve yeşil alanları ile Beylilkdüzü İstanbul’un planlı kentleşmiş yeni yüzünü temsil etmektedir. Beylikdüzü daha da yeşilleşmeye devam etmektedir. Cumhuriyet Mahallesi ve Adnan Kahveci Mahallesi arasında kalan dev vadide Yeşil Vadi Botanik Parkı yapımı sürmektedir.[6] Kumkapı’da bulunan İstanbul Su Ürünleri Hali, Beylikdüzü ilçesi Gürpınar sahiline taşınacaktır.[7] Bu durum ilçede yaşayan çevreye duyarlı kişilerin Su Ürünleri Hali’nin körfezi ve sahili kirleteceği ve Beylikdüzü’ne trafik yükü getireceği için büyük tepkisine yol açmıştır.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
MÖ 7 yy`da ilk yerleşimin başladığı Beylikdüzü’nün kurucularının Helenler olduğu varsayılır. MÖ 2.yy’da Bizans egemenliğine giren Büyükçekmece’nin gözde beldelerinden biri olan Beylikdüzü, İstanbul’un fethinden sonra Osmanlı İmparatorluğu’na bağlanmıştır. Bir sayfiye ve tarım köyü olan Beylikdüzü, Bizans ve Osmanlı dönemlerinde orduların konaklama yeri olduğundan, bölgede yoğun bir yerleşim olmamıştır.
Beylikdüzü Kumsalı.
Cumhuriyet öncesi dönemdeki adı bahçe anlamına gelen “Garden”dır. Cumhuriyet döneminde ise köyün doğal iklimine çok kolay ayak uyduran kavak ağaçlarının yoğunluğu nedeniyle “Kavaklı” adı verilmiştir ve bu ad 9 Ocak 2003 tarihine dek kullanılmıştır. 01.12.1993 tarih ve 21.775 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan İçişleri Bakanlığı’nın 93/42.466 sayılı kararı ile Kavaklı, Büyükçekmece’ye bağlı bir belde belediyesi olmuştur. 22 Mart 2008 Tarihli ve 26824 Sayılı Resmî Gazetede yayınlanan “Büyükşehir Belediyesi Sınırları İçerisinde İlçe Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun” çerçevesinde ise ilçeye dönüştü.
Yakın Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü özellikle 1999 Marmara Depremi sonrasında eski ve çürük yapılardan kaçıp Beylikdüzü’ne taşınan İstanbullular ile büyük bir göç almış ve büyümeye başlamıştır. Metrobüs inşaatı ile ikinci göç dalgasına uğramıştır. Beylikdüzü’nün nüfusu göç ile oluştuğu ve nispeten yeni kurulmuş bir yerleşim yeri olduğu için her geleni kucaklayan ve sınıflaşmanın olmadığı dinamik bir semt karakterine sahip olmuştur. Beylikdüzü’nün popüleritesi son zamanlarda çok artmış ve nitelikli konut yatırımının çekim merkezi haline gelmiştir.[9] Beylikdüzü İstanbul’da en fazla prim yapan bölge olarak yatırımcısına en çok kazandıran ilçe olmuştur.[10]
Mahalleler[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü Cumhuriyet Mahallesi.
Beylikdüzü ilçesi, 10 mahalleden oluşmaktadır.
Beylikdüzü Sahil, Gürpınar Mahallesi.
Beylikdüzü kırları.
Beylikdüzü sahillerinde deniz suyunun ortalama sıcaklığı 14.4 °C’dır.[11]
Yıllık ortalama yağış 54.2 mm’dir, en az Ağustos ayında en fazla Aralık ayında yaşanır. Aralık rüzgarların en hakim olduğu aydır.
Beylikdüzü’nde maksimum kar kalınlığı 60 cm’dir.[11]
Beylikdüzü denizden ortalama 150 metre yüksekte kaldığı için İstanbul’un merkez ilçelerine nazaran daha nemsiz, temiz ve rüzgarlı bir havaya sahiptir ve kışları sert geçmektedir. Beylikdüzü’nün hemen hemen her yerinde ağaçlık alanlar bulunduğu için mevsim geçişleri bir görsel şölene dönüşmektedir.[12]
Ulaşım[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü’ne ulaşım ilçeye Metrobüs hattının uzatılması ile rahatlamıştır.[13] Metrobüs ile Beylikdüzü’ne 24 saat ulaşım mümkündür.[14] Beylikdüzü Zincirlikuyu arası Metrobüs ile ortalama 60 dakika sürmektedir. Metrobüs dışında ilçeye Taksim’den ekspres otobüsler hareket etmektedir, 145T otobüsü Taksim’den doğrudan Cumhuriyet, Barış, Büyükşehir mahallelerine, 145M otobüsü ise Taksim’den doğrudan Adnan Kahveci mahallesine gitmektedir. Beylikdüzü ilçesi E-5 karayolu üzerinde yer aldığı için Yenibosna ve Bakırköy kalkışlı Büyükçekmece yönüne giden tüm toplu taşıma araçları ile ulaşım sağlanabilir.
Ayrıca yakın gelecekte Beylikdüzü-Bakırköy Metrosu’nun Ulaştırma Bakanlığı tarafından temelinin atılması planlanmaktadır.[15] Bu hat aynı zamanda Yenikapı – İncirli Metro hattına bağlanacaktır.[16]
Beylikdüzü Atatürk Havalimanı’na 13 KM uzaklıktadır. Beylikdüzü’den TEM’e (Avrupa Transit Karayolu) Hadıköy ve Esenyurt olmak üzere 2 adet bağlantı yolu vardır.
Hadımköy-Beykent Metrobüs İstasyonu
Beylikdüzü’ne giden toplu taşıma araçları[değiştir | kaynağı değiştir]
458 Gürpınar – Yenibosna
76 Beylikdüzü – Bakırköy
400A Yenibosna – Beykent, Adnan Kahveci Mahallesi
142B Albatros – Beylikdüzü – Halkalı – Bahçeşehir – F.S.M Hastanesi
145 İ. Marmara Evleri – Zeytinburnu
76G Gürpınar – Avcılar Metrobüs
144B Beylikdüzü – Deliklikaya
76B İ. Marmara Evleri – Bakırköy
Beylikdüzü’ne giden ekspres toplu taşıma araçları;[değiştir | kaynağı değiştir]
145T Beylikdüzü – Taksim (Çiftkatlı Ekspres)
Beylikdüzü’ne giden Metrobüs hatları;[değiştir | kaynağı değiştir]
34C Beylikdüzü – Cevizlibağ arasında çalışan Metrobüs hattı.
34BZ Beylikduzu – Zincirlikuyu arasi çalisan Metrobüs hatti.
34G Beylikdüzü – Söğütlüçeşme arası gece geç saatlerde çalışan hat.
Beylikdüzü E5’ten geçen diğer toplu taşıma araçları;[değiştir | kaynağı değiştir]
303 Silivri – Yenibosna Metro
401 Çatalca – Yenibosna Metro
401T Tepekent – Yenibosna Metro
418 Hadımköy – Yenibosna Metro
429 Kıraç – Yenibosna Metro
448 Mimarsinan – Yenibosna Metro
76C Büyükçekmece – Bakırköy
HT18 Hadımköy – Avcılar Metrobüs
HT48 Hünkartepe – Batıkent – Avcılar Metrobüs
Beylikdüzü Metrobüs İstasyonu.
Beylikdüzü’ne giden minibüs hatları[değiştir | kaynağı değiştir]
Büyükçekmece Sahil – Beykent – Migros Beylikdüzü
Büyükçekmece Sahil – Beylikdüzü E-5 – Esenyurt Cumhuriyet Mahallesi – Esenyurt Merkez – Esenkent (Bahçeşehir)
Beylikdüzü – Avcılar
Adnan Kahveci Mahallesi – Yakuplu Hükümet Konağı
Migros Beylikdüzü – Beykent – Dereağzı Mahallesi (Sahil)
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü Özgürlük Meydanı; Esenyurt (sol taraf) ve Beylikdüzü (sağ taraf) ilçeleri bağlayan meydan.
Beylikdüzü ekonomisi genel olarak sanayi ve ticarete dayalıdır. İlçede Türkiye’nin en büyük konteyner limanı olan Ambarlı Limanı yer almaktadır. Ambarlı Limanı dünyada en büyük 50 konteyner limanı içerisinde yer almaktadır. Ambarlı Limanı’nın doğusunda bulunan Yakıt Dolum Ve Dağıtım Tesisleri ve Termik Santral ilçe ekonomisinde önemli bir yer tutmaktadır. Ambarlı Limanı’nın yanına West Istanbul Marina inşaa edilmiştir. İlçede Beylikdüzü Organize Sanayi Bölgesi çatısı altında Birlik Sanayi Sitesi, Bakırcılar Sanayi Sitesi, Mermerciler Sanayi Sitesi ve Beysan Sanayi sitesi ilçe ekonomisinin sanayi dalını oluşturur. Beylikdüzü Beykent bölgesinde Arçelik fabrikası bulunmaktadır. İlçede zirai faaliyet olarak arıcılık yapılmaktadır, Gürpınar bölgesinde ise balıkçılık önemli bir geçim kaynağıdır.
Son 5 yılda ilçe ekonomisi daha çok konaklama sektörüne kaymıştır. 2014 Yılı verilerine göre ilçede 5000 konutluk dev bir kısa süreli ev kiralama sektörü oluşmuştur. Beylikdüzü günlük kiralık ev ilanlarına internet üzerinde sıkça rastlayabilirsiniz. Metrobüs hattının 24 saat hizmet vermesiyle İstanbul’un her İlçesinden bu evlere çok ciddi talep oluyor.
Spor[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçede geniş spor olanakları bulunmaktadır, Beylikdüzü sahilde Rüzgar Sörfü Spor Klubü[17] ve TSSF Sualtı Sporları Eğitim Merkezi[18] bulunmaktadır. Cumhuriyet Mahallesi’nde Icetanbul buz pusti[19] ve kapalı halı saha yer almaktadır. Ayrıca Beylikdüzü Kayak İhtisas Spor Klubü 2012 kış mevsiminde E-5 karayolu üzerinde yer alan yeni Beylikdüzü Meydanı’nda kayak yaparak yazılı ve görsel yayında geniş bir şekilde yer almıştır.[20] Beylikdüzü Olimpik Yüzme Havuzunun inşaası devam etmektedir.[21] Adnan Kahveci Mahallesi bulvarlarında ve Gürpınar sahilde araçların giremediği özel bisiklet yolları vardır. 2013 yılı One Dünya Windsorf Şampiyonası[22] ve Tekerlekli Kayak Turnuvası[23] Beylikdüzü ilçesinde yapılmıştır.
Beylikdüzü Sahil, Gürpınar Mahallesi bisiklet yolları.
Eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]
Eğitimle ilgili sayılar:
Okul/Kurum: 167 Derslik:1.934 Öğrenci: 55.858 Öğretmen: 1.727
Derslik Başına Düşen Öğrenci: İlkokul + Ortaokul: 31 Genel Ortaöğretim: 34 Mesleki ve Teknik: 44
Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü Kültür Merkezi ve Sanat Merkezi çeşitli etkinliklere ev sahipliği yapmaktadır. Adnan Kahveci Mahallesi’nde Balıkçı Kenan Deniz Canlılar Müzesi bulunmaktadır.[24] Beylikdüzü TÜYAP Fuar ve Kongre Merkezi’nde her sene İstanbul Uluslararası Kitap Fuarı ve diğer (Autoshow, vb.) etkinlikler düzenlenmektedir.[25] Ayrıca her sene Gürpınar sahilde Gelenksel Beylikdüzü Balık Festivali ve Sahil Festivali yapılmaktadır.
Beylikdüzü Belediye Başkanları[değiştir | kaynağı değiştir]
Orhan Tıraşoğlu Anavatan Partisi 1994-2004
Vehbi Orakçı Adalet ve Kalkınma Partisi 2004-2009
Yusuf Uzun Adalet ve Kalkınma Partisi 2009-2014
Ekrem İmamoğlu Cumhuriyet Halk Partisi 2014-….
Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]
Büyükçekmece TÜYAP Fuar ve Kongre Merkezi.
Beykent Üniversitesi Beylikdüzü Yerleşkesi.
Beylikdüzü bölgesiyle ilgili ciddi bir isim, semt ve ilçe sınırı karmaşası yaşanmaktadır. 2009 yılında Beylikdüzü ilçesi oluşturulmadan önce “Beylikdüzü” ismi bu bölgede bulunan düzlüğün tamamını anlatan bir semt olarak addedilmiştir.[33] 2009 yılında E-5 sınır kabul edilerek bu düzlüğün E-5’in kuzeyinde kalan bölgesi Esenyurt ilçesine, güneyinde kalan bölgesi ise Beylikdüzü ilçesine bağlanmıştır. Durum böyle olunca “Beylikdüzü” artık yeni bir ilçenin ismi olmuş ancak eskiden beri Beylikdüzü olarak söylenen tüm bölgeyi kapsayamamıştır. Beylikdüzü olarak bilinen bölgenin bazı kısımları Esenyurt ve Büyükçekmece ilçeleri içerisinde kalmıştır. Beylikdüzü ilçesi kapsamı dışında kalıp eskiden Beylikdüzü olarak bilinen düzlük bölgelerden bazıları bugün Esenyurt ilçesine bağlı olan Güzelyurt Mahallesi ve Esenyurt Cumhuriyet Mahallesi’dir. Bu karmaşayı bir örnekle anlatmak gerekirse, herkesin Beylikdüzü’nde olduğuna hemfikir olduğu 3 adet binadan bahsetmek gerekir; Beylikdüzü TÜYAP, Beylikdüzü Marmarapark AVM ve Beylikdüzü Migros AVM. Sanılanın aksine bu üç bina da farklı ilçe sınırları içerisindedir; TÜYAP Büyükçekmece Cumhuriyet Mahallesi’nde, Marmarapark Esenyurt Güzelyurt Mahallesi’nde ve Migros AVM Beylikdüzü Barış Mahallesi’nde yer almaktadır.
3 adet Cumhuriyet Mahallesi Karmaşası[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü ve Esenyurt ilçelerinde birer “Cumhuriyet Mahallesi” bulunması ve bu mahallelerin birbirlerine komşu olmaları var olan karmaşayı daha da bulandırmaktadır. Üstelik Beylikdüzü Cumhuriyet Mahallesi ve Esenyurt Cumhuriyet Mahallesi’nin hemen batısında bir adet Büyükçekmece Cumhuriyet Mahallesi bulunmaktadır, bahsi geçen üç mahalle de Beylikdüzü düzlüğü içerisinde yer almaktadır ancak sadece bir tanesi Beylikdüzü ilçesi sınırı içersindedir. Metrobüs hattının “Cumhuriyet Mahallesi” durağı aslında hem Beylikdüzü Cumhuriyet hem de Esenyurt Cumhuriyet Mahallesi arasındadır. Metrobus’ün son durağı TÜYAP ise aslında Büyükçekmece Cumhuriyet Mahallesi’nde yer almaktadır.
Beylikdüzü – Esenyurt Karmaşası[değiştir | kaynağı değiştir]
Esenyurt ilçesi Beylikdüzü Bölgesi
Ayrıca son zamanlarda Beylikdüzü ile ilgisi olmayan Haramidere, Saadetdere Mahallesi, Talatpaşa Mahallesi ve Kıraç gibi yerlerdeki konut projeleri Beylikdüzü’ndeymiş gibi lanse ederek satışa sunulmaktadır.[34] Bu durumdan duyduğu rahatsızlığı Esenyurt Belediye Başkanı bir açılış sırasında dile getirmiş ve Esenyurt kadar nüfusu yarım milyonu aşan bir ilçenin başka küçük ilçe isimleri ile prestij kazanmasına gerek olmadığını söylemiş ve inşaat firmalarını uyarmıştır.[35] Başka bir programda ise Esenyurt Cumhuriyet, Atatürk ve Güzelyurt mahallerini kastederek “Beylikdüzü” bölgesinin Esenyurt’un bahsi geçen 3 mahalleyi de kapsadığını, “Beylikdüzü” dendiğinde sadece Beylikdüzü ilçesi mahallelerinin anlaşılmaması gerektiğini vurgulamıştır.[36]
Beylikdüzü – Büyükçekmece Karmaşası[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikdüzü – Esenyurt karmaşasına ek olarak bir de Beylikdüzü – Büyükçekmece karmaşası vardır. Beylikdüzü’nün batı sınırındaki (Beykent bölgesi) eskiden beri Beylikdüzü olarak bilinen bazı düzlük bölgeler Büyükçekmece ilçesi Pınartepe ve Cumhuriyet Mahalleri içerisinde kalmıştır, örnek olarak Beykent Üniversitesi Beylikdüzü Kampüsü aslında Büyükçekmece ilçesi sınırlarında yer almaktadır. Yine bu karmaşa yeni yapılacak olan Beylikdüzü Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile ilgili büyük bir tartışmaya meydan vermiştir. Söz konusu hastanenin yapılacağı arsa Beylikdüzü ilçe sınırına komşu Büyükçekmece Pınartepe Mahallesi içerisinde yer almaktadır. Büyükçekmece ilçesi sınırında bulunan bir hastanenin adının Beylikdüzü Eğitim ve Araştırma Hastanesi olacak olması tepki toplamıştır.[37]
Alışveriş[değiştir | kaynağı değiştir]
Beylikduzu Yesil Vadi Yaşam Vadisi Botanik Sehir Parki Nisan 2014 – 18.jpg
Beylikdüzü, alışveriş merkezlerinin çokluğu ile ün yapmıştır. Bazı kaynaklarda Beylikdüzü “alışveriş cenneti” olarak isimlendirilmiştir.[38] Ancak bu durum son zamanlarda değişmiştir. Yeni açılan nitelikli ve büyük AVM’ler eski küçük AVM’lerin kapanmasına yol açmıştır ve AVM sayısında azalma söz konusu olmuştur.[39] Bu güçlü rekabet sayesinde sadece nitelikli AVM’ler ayakta kalabilmiştir. Beylikdüzü’nde genel olarak binaların alt katları ticari alan olarak kullanıma açık olmadığı için Beylikdüzü sakinleri alışveriş için dev süpermarketleri kullanmaktadır. Dolayısıyla ilçede çarşı kültürü yerine bir hiper-market kültürü hakimdir. Beylikdüzü aynı zamanda Çarşamba Pazarı ve Beylik Pazarı[40] olmak üzere iki adet kapalı semt pazarına sahipti fakat daha sonradan Adakent’te bulunan ve pazar günleri kurulan pazarın taşınmasıyla hali hazırda aktif tek pazar Beykent semtinde bulunandır. .
- Published in Bölgelerimiz
Beykoz İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Beykoz moloz hattı Beykoz moloz taşıma Beykoz moloz nakliyesi Beykoz moloz atık toplama Beykoz alo moloz hattı Beykoz İlçesi moloz hattı,
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Beykoz İlçesi moloz hattı, Acarlar Mahallesi moloz, Akbaba Mahallesi moloz, Alibahadır Mahallesi moloz,
Anadolu Hisarı Mahallesi moloz, Anadolu Kavağı Mahallesi moloz, Anadolufeneri Mahallesi moloz,
Baklacı Mahallesi moloz, Bozhane Mahallesi moloz, Çamlıbahçe Mahallesi moloz, Çengeldere Mahallesi moloz,
Çiftlik Mahallesi moloz, Çiğdem Mahallesi moloz, Çubuklu Mahallesi moloz, Cumhuriyet Mahallesi moloz,
Dereseki Mahallesi moloz, Elmalı Mahallesi moloz, Fatih Mahallesi moloz, Göksu Mahallesi moloz,
Göllü Mahallesi moloz, Görele Mahallesi moloz, Göztepe Mahallesi moloz, Gümüşsuyu Mahallesi moloz,
İncirköy Mahallesi moloz, İshaklı Mahallesi moloz, Kanlıca Mahallesi moloz, Kavacık Mahallesi moloz,
Kaynarca Mahallesi moloz, Kılıçlı Mahallesi moloz, Mahmutşevketpaşa Mahallesi moloz, Merkez Mahallesi moloz,
Örnekköy Mahallesi moloz, Ortaçeşme Mahallesi moloz, Öyümce Mahallesi moloz, Paşabahçe Mahallesi moloz,
Paşamandıra Mahallesi moloz, Polonez Mahallesi moloz, Poyraz Mahallesi moloz, Riva Mahallesi moloz,
Rüzgarlıbahçe Mahallesi moloz, Soğuksu Mahallesi moloz, Tokatköy Mahallesi moloz, Yalıköy Mahallesi moloz,
Yavuz Selim Mahallesi moloz, Yeni Mahalle Mahallesi moloz, Zerzavatçı Mahallesi moloz,
Beykoz, İstanbul’un bir ilçesidir. Çatalca-Kocaeli bölümünün Kocaeli Yarımadası batısında yer almakta olup; batıdan İstanbul Boğazı, doğudan Şile ilçesi, kuzeyden Karadeniz ve güneyden de Çekmeköy, Üsküdar ve Ümraniye ilçeleri ile çevrelenmiştir.Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren yapılan sanayi ağırlıklı çalışmaların etkisiyle fabrikaların çoğalması sonucu genelde işçi kesimin tercih ettiği yerleşim yeri olan Beykoz, son yıllarda üst gelir seviyesi kesimden de talep görmektedir. “Boğazın incisi” olarak tanımlanmaktadır.
Beykoz, Kanlıca
Deniz seviyesinden başlayarak 270 metreye kadar yükselen Beykoz’un engebeli arazisini Riva, Küçüksu ve Göksu dereleri parçalamıştır. İlçe ve yakın çevresinde Akdeniz iklimi ile Karadeniz ikliminin karışımı olan “Geçiş Tipi İklim” etkilidir. Yazlar, Akdeniz kadar sıcak olmamakla birlikte Karadeniz kadar yağışlı değildir. Beykoz ve çevresi başta kestane, meşe, gürgen, ıhlamur, kayın, kızılağaç ve fındık ağaçlarından oluşan doğal orman örtüsüyle kaplıdır.
Riva deresi
Beykoz çok uzun bir tarihsel geçmişe sırtını dayamaktadır. Beykoz’un tarihine ilişkin olarak bilinen en eski tarih M.Ö. 700’lerdir. Bu dönemde deniz yoluyla gelip Beykoz’u kendilerine yurt edinen Traklar, Beykoz’da yerleştiği bilinen ilk halk olarak karşımıza çıkar. Her ne kadar sanat tarihçileri ve arkeologlar çok daha önceki dönemlerde Karadeniz’den Boğaz’a doğru seyreden tepelerde Apollon tapınağı benzeri yapıların olduğunu öne sürmekte ve dolayısıyla da Beykoz’un bir kent olarak tarihini çok daha önceki tarihlere götürmek gerektiğini iddia etseler de, örgütlü bir toplumsal hayatın Beykoz’da söz konusu tarihle birlikte başladığını söyleyebiliriz.
Traklar, Trakya’ya adını veren ve tarihte savaşçı özellikleriyle bilinen bir topluluktur. Trakların tarihte balıkçı köyleri, müstahkem kalelerle çevrili kentler ve çok çeşitli yerleşme birimleri inşa ettikleri bilinmektedir. Trakların Hint-Avrupa kökenli bir halk olduğu söylenmekte, ancak yazılı bir kültüre sahip olmadıkları için haklarında yeterince bilgi edinme imkanı bulunmamaktadır. Trak toprakları geniş bir coğrafyayı içerisine alsa da, esasında doğu ve batı Trakya bölgesinde konuşlandıkları bilinmektedir. Traklar hiçbir zaman hakimiyetleri altında bulunan toprakları idare edecek tek bir devlet kuramamış, daha ziyade parçalı bir yönetim yapısı ortaya koymuşlardır. Bununla birlikte Traklar kendi içerisinde güçlü yönetim mekanizmaları geliştirmeyi başarabilmişlerdir.
Traklar Beykoz’a geldiklerinde, kralları Amikos’un ismine binaen, buraya “Amikos” adını vermişlerdir. Amikos, Beykoz’un bilinen en eski adıdır. Boğaz’ı geçerek Beykoz’a gelen Traklar burada Bebrik Devleti’ni kurmuşlardır. Bir rivayete göre Bebrikler isimlerini Akdeniz kıyısında, Pirenelerin kuzeyinde ve güneyinde bulunan eski bir İber kavminden almışlardır. Bebrikler M.Ö. 337 yılında Bitinyalıların saldırısına uğramış ve Bebrik Devleti uzun süren kanlı mücadele ve savaşların ardından yıkılmıştır.
Bitinya dönemi, Beykoz’un yavaş yavaş gelişmeye başladığı bir dönemdir. Beykoz (Amikos), yönetim mekanizmasının babadan oğula geçen bir krallık sistemine bağlı olduğu Bitinyalılar devrinde tam dokuz kral görmüştür. M.Ö. 74 yılında Bitinya kralı IV. Nicomedes ölüm döşeğindeyken tüm krallığını Roma imparatorluğuna devretmiştir. Bunun üzerine Roma İmparatorluğu Bithinya’yı bir eyalet olarak ilan etmiştir. Ancak Pontus kralı III. Mithridates Bithinya’yı zaptetmiş ve M.Ö. 74 yılının ortasında Roma İmparatorluğu bölgeyi yeniden ele geçirmek üzere, askeri bir birlik hazırlamış ve bölgeye yollamıştır. On yıllık bir mücadele neticesinde M.Ö. 65 yılında Bithinya Roma İmparatorluğu tarafından ele geçirilmiş, Pontus toprakları da Bithinya topraklarına dahil edilmiştir. III. Mithridates’in M.Ö. 63 yılında yakalanması ile birlikte tarihte Üçüncü Mithridates Savaşı olarak bilinen savaş son bulmuştur.
M.S. 395 yılında Roma İmparatoru Büyük Teodosyus imparatorluğu, Doğu Roma İmparatorluğu (Bizans) ve Batı Roma İmparatorluğu olarak ikiye bölene dek Roma İmparatorluğu sınırları içerisinde yer alan Beykoz, bu tarihten itibaren Bizans İmparatorluğunun egemenliği altına girer. Pers İmparatorluğu 609 yılında Beykoz’u sınırlarına dahil eder. Persler altmış yıl bu topraklarda kaldıktan sonra, 669 yılında Müslüman Araplar bu toprakları Perslerden alırlar. Kısa bir süre sonra çekilen Arapların ardından bölgenin hakimiyeti yeniden Bizanslıların eline geçer. Bizanslıların bölgedeki bu üstünlükleri yedi yüz yıldan daha fazla, Osmanlı Sultanı Yıldırım Bayezid’ın bölgeyi ele geçirdiği tarih olan 1402 yılına kadar devam eder. İstanbul’un Fatih Sultan Mehmed tarafından fethinden 51 yıl önce, Beykoz (Amikos) Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı İmparatorluğu’nun sınırları içerisine dahil edilir. Osmanlı İmparatorluğu sınırlarına dahil edilen kentin adı bundan böyle Amikos değil, Beykoz’dur. Beykoz isminin nereden geldiğine ilişkin olarak da çeşitli rivayetler söz konusudur. Bu rivayetler içerisinde en bilineni, Beykoz isminin Kocaeli beylerbeylerinin Beykoz’da oturmasına nispetle üretilenidir.
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü
Rivayete göre Farsçada köy anlamına gelen kos sözcüğünün Türkçe bey sözcüğüne eklenmesi sonucunda ortaya çıkan Beykos (Beyköyü) sözcüğü kentin adı olarak kalmıştır. Beykos zamanla Beykoz’a dönüşmüştür. Bilinen bir başka rivayet ise, Beykoz isminin, kentin Osmanlı idaresi altına girdiği dönemden sonra kentte inşa ettirilen On Çeşmeler adlı bir çeşmenin yanında bulunan büyük bir ceviz ağacına binaen ortaya çıktığını iddia etmektedir. Bu rivayete göre söz konusu dönemde koz kelimesi ceviz sözcüğünü nitelemek üzere kullanılmaktadır. Bu yörede ceviz ağaçlarının çok fazla sayıda bulunması nedeniyle de bu yöreye Binkos adının verildiği ve bu ismin zamanla Beykoz ismine dönüştüğü öne sürülmektedir.
Muhteşem dereleri, birbirinden güzel mesire yerleri, bereketli toprakları, cömert denizi ve aynı zamanda geniş bir av sahası da olan yemyeşil ormanlarıyla bir masal kentini andıran Beykoz, Osmanlı Devleti tarihinde önemli bir yere sahiptir. Av alanlarının uygunluğu münasebetiyle Osmanlı yönetici sınıfının gözde mekanlarından birisi olmuştur Beykoz. Padişah başta olmak üzere avın kendileri için bir tutku olduğu saray erkanı, Osmanlı’nın son dönemlerine dek Beykoz’u kendilerine mesken tutmuşlardır. Özellikle Tokat Bahçesi, bugünkü Akbaba köyü civarı ve Çubuklu yöresinde düzenlenen av partileri ile ilgili birçok tarihsel anektod ve resmi kayıt söz konusudur. Ünlü seyyah İbn Battuta’dan öğrendiğimize göre, av partileri Türk yönetici sınıfının ayırdedici özelliklerinden birisi olarak karşımıza çıkmaktadır. Söz konusu bölgeler Osmanlı yönetici sınıfının avlanma yeri olarak tayin edilmiş bölgeler olup, tebaadan birilerinin avlanması yasaklanmıştır.
Beykoz’un gözdesi köşklerin bu bölgede ortaya çıkışları doğrudan bu av merakıyla bağlantılı bir gelişmedir. Zamanla padişahların ve önde gelen saray erkanının konaklayabilmesi için biribirinden güzel av köşkleri inşa edilmiştir Beykoz’da. Bu bağlamda bugün maalesef arkasında herhangi bir iz bırakamayan, tarihsel önemi haiz av köşklerinden olan Tokatköy’deki Tokat Kasrı ve bahçelerine değinmek yerinde olacaktır. Evliya Çelebi, seyahatnamesinde Tokat Kasrı’nın Fatih Sultan Mehmed tarafından yapıldığını şu cümlelerle anlatmıştır
Fatih Sultan Mehmet’in seferde olan sadrazamının gönderdiği haberci, nefes nefese, heyecanla Tokat’ın fethedildiği müjdesini verince Fatih Sultan Mehmet: “Tez şurada bir bahçe yapılsın ismine de Tokat bahçesi denilsin. Tokat surlarına benzeyen bir set çekilsin (…)” demiş. Etrafı surlarla veya çitlerle çevrili bu bahçe içerisinde bir zerafet timsali bir köşk, muhteşem bir havuz, enfes bir şadırvan ve güzel bir hamam yaptırılmış, geniş bir alana sahip olan bahçesinde ise av hayvanları yetiştirilmiştir. Bu yapının yer aldığı Tokatköyü’ne muhteşem bir kemerli beton köprü üzerinden geçmek suretiyle varılmaktadır. Bu kasrın ve bahçenin bakımı emri altında yüz bostancının bulunduğu bir bahçıvan başı tarafından sürdürülmüştür. Bu kasrın özellikle genç yaşta tahta çıkan IV. Murat (1623-1640) tarafından çok beğenildiği bilinmekte, onun bu bahçenin çimenliğinde cirit oynattığı söylenmektedir. Yapıldığı tarihten itibaren Tokat Kasrı’na ve Beykoz’un bizatihi kendisine tahta geçen bütün Osmanlı Padişahları’nın rağbet gösterdikleri bilinen bir gerçektir.En fazla tercih edilen av türleri kuş, geyik ve karaca avı olmuştur. Kuş avı daha ziyade doğanlar kullanılarak yapılırken, geyik ve karaca avı eğitilmiş köpekler kullanılarak yapılırdı. Özellikle yenileşme döneminin Osmanlı Devleti’nde nasıl bir seyir aldığını izlemek açısından Beykoz’da düzenlenen av partileri oldukça enteresan malzemelerle doludur. On sekizinci yüzyıl sonrasında Sakson türündeki av köpekleri Avrupa’dan getirilmeye başlanmıştır. Ava en düşkün padişahın kendisi için “avcı” lakabının kullanıldığı IV. Mehmed (1642-1693) olduğu söylenir. IV. Mehmed’in en kısa avının üç ay sürdüğü rivayet edilir. IV. Mehmed av merakı nedeniyle devlet işlerini ihmal etmekle suçlanmış, bunun üzerine kendisine yöneltilen eleştirilere tepki olarak tahtını Edirne’ye taşımıştır. Beykoz merkezli av partilerinde kullanılan silah teknolojileri de zamanla değişmiştir. On sekizinci yüzyıla dek ok ve yay ile yapılan avlar, bu dönemden itibaren yerlerini dolma çakmaklı tüfeklere ve daha sonrasında ise fişek atan kırma tüfeklere bırakmıştır. Yirminci yüzyılın başına gelindiğinde Beykoz’dan Şile’ye ve Ömerli’ye dek uzanan ormanlık sahada karaca ve yaban domuzu avı yapılmaktadır.
Bu avlar daha ziyade köpekler eşliğinde ve sürek avı biçiminde gerçekleştirilmekteydi. Beykoz’un doğusunda yer alan sık ormanlık alanlarda halihazırda yaban domuzu avı yapılabilmekte, ilçe sınırlarının kuzeydoğu yakasında tavşan, çulluk, tilki ve nadiren olmakla birlikte dağ kekliği avlanabilmektedir. Ayrıca Ömerli baraj gölü civarında kaz ve ördek avı da yapılabilmektedir.
Beykoz Kalesi
Osmanlı tarihinin en önemli seyyahlarından olan Evliya Çelebi, Beykoz’u şu satırlarla anlatır: “(…) lebi deryadan bağlar kenarından gitmek üzere Servi Burnun’nun üç bin adım güney tarafında, bir liman-ı âzimin kenarındadır. Sekiz yüz haneli, bağ ve bahçeli, mamur bir kasabadır. Camii, mescidi, hamamı, sibyan mektebi, küçük sokakları, ağaçlarla müzeyyen çarşı ve pazarı vardır. Çarşı ve pazarı çok bakımlıdır. Halkı bahçıvan, oduncu ve balıkçıdır. Ab-ı havası nefistir. İskelesinde bir kılıç balığı dalyanı vardır. Beş altı gemi direğini birbirine bağlayıp denize dikmişlerdir. Karadeniz tarafından kılıçbalıkları geldiğinde direğin tepesindeki âdemler ellerindeki taşları kılıçbalıklarının arkasına doğru atınca balıklar emin yerdir diye liman ağzına doğru girer. Burada ağlara takıldıklarında balıkçılar kayıklarla kılıçbalıklarına yanaşıp kargı ve tokmaklarla bunları avlarlar. Buradan içeride Akbaba, Sultan, Ali Bahadır, Dereseki, Alemdağ, Koyun Korusu, Yuşa Nebi mesireleri vardır.” Bugün Beykoz, yukarı boğazın yüzyıllardan beri en şöhretli mesiresi olan, geniş bir vadiyi dolduran ve ulu çınarların süslediği Beykoz çayırına sahiptir. Çayır, Hünkar iskelesinden darala darala Tokat mevkiine kadar uzanmaktadır. Çayırın içerisinde yer alan türlü türlü mekanlar, ağaçlarla çevrili yollarla birbirine bağlanır. Bu, başka bir mesirede rastlayamacağımız nadide bir güzellik sunar bizlere. Ağaçların boylarına bakılarak bu yolların en az yüz elli iki yüz öncesinde yapılmış olduğu sonucuna rahatlıkla varılabilir. İstanbul’un, Boğaziçi’nin, Anadolu Yakasının en şirin ilçelerinden birisi olan Beykoz, hala müstakil bir tarihinin yazılmasını beklemektedir. Bu güzel kentin tarihini yazmayı başarabilenler, kültür dünyamıza çok önemli bir katkıda bulunmakla kalmayacaklar, kentin zengin tarihsel birikiminin de bir parçası olacaklardır.
Beykoz’un günümüze gelen birçok Tarihi eseri mevcuttur.
Küçüksu Kasrı
Kaymakdonduran Çeşmesi (Kanije Beylerbeyi Ahmet Paşa tarafından yaptırılmıştır.)
İshak Ağa Çeşmesi (On çeşmeler) (Mimar Sinan tarafından yaptırılmıştır)
Hıdiv Kasrı (Mısır Hıdivi Abbas Hilmi Paşa yaptırmıştır)
İskenderpaşa Camii (Beykoz) (Mimar Sinan tarafından yapılmıştır.)
Anadolu Hisarı (Yıldırım Bayezid yaptırmıştır)
Küçüksu Kasrı (Sultan I. Mahmut’a hediye olarak yaptırılmıştır)
Anadolu Feneri
İlçe merkez nüfusunun çoğu genellikle İzmir, Bursa, Antalya, Kıbrıs ve Karadeniz İllerinden oluşmaktadır. Köy taraflarında daha çok Mesudiye, Ordu ve Görele’den gelip yerleşenlerin çokluğu göze çarpar.
İdari yapı[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçe, 45 mahalleden oluşmaktadır. Büyükşehir yasası ile köyden mahalleye dönüştürülen yerleşimlerin nüfusları düşüktür .Elmalı Mahallesi orman içine sonradan yerleşilerek oluşmuş köy niteliğinde olup, Karadeniz köyleri özelliğini taşır.
Ulaşım[değiştir | kaynağı değiştir]
Üsküdar’dan 15, 15ŞN, 15M , 15KÇ , 15Y , 15P , 15N nolu hatlarla ve sarı dolmuşla
Kadıköy’den 15F ve 15BK , 14M nolu hatlarla ve sarı dolmuşla
Ümraniye’den 11H, 20 , 15TY , 11ÇB nolu hatlarla
Mecidiyeköy’den 121A , 121B ve 121BS ile
Taksim’den E2 nolu hatla
Kavacık’dan 15A , 15D , 135 , 135A , 136 nolu hatlarla ve minibüslerle
Ayrıca deniz yolu mevcuddur: Beykoz-Yeniköy tekneleri ve sabah saatlerinde deniz otobüsü ve vapurlarla.
Sosyal hayat[değiştir | kaynağı değiştir]
Beykoz’da gözle görülür bir plansız yapılaşma ve konut sıkıntısı yaşanmakta olup, nüfusun 1/4’e yakını tapusuz gecekondu tipi evlerde oturmaktadır. İmar durumu yakın zamana kadar imar mevzuatının tatbikatındaki gecikmeler yüzünden son derece düzensizdir. Büyük ölçüde eksik olan altyapı tamamlanmaya çalışılmaktadır. İlçe nüfusunun büyük bölümünü Beykoz’a bölge dışından iç göçle gelen vatandaşlar oluşturmuştur. Yaşanan aşırı iç göç sonucunda birçok yerde doğal bitki örtüsünün yok edilmesi ile yerleşim alanları meydana gelmiştir Yer şekillerinin de engebeli olması;plansız yapılaşmanın sebeplerinden biridir. Arazi mülkiyeti genellikle orman ve hazineye ait olup, şahıs mülkiyetindeki arazilerin sınırlı olması ve büyük parseller içermesi yüzünden işgallerle konut alanı haline dönüştürülmüştür. Eski yerleşim alanı olarak Merkez, Yalıköy, Paşabahçe, Anadolu Hisarı, Kanlıca’nın bir kısmı müstakil ve eski tip konut tarzını koruyabilen mahalleler arasındadır.
Beykoz ilçesindeki sosyal faaliyetler[değiştir | kaynağı değiştir]
Kiraz Festivali
Dosya:İstanbul – Anadoluhisarı, Beykoz 2 – Şub 2013.ogv
Beykoz İlçesinde yer alan Anadoluhisarı semtinin iskelesi ve çevresi, sol tarafta ilerde görünen Fatih Sultan Mehmet Köprüsü (Şubat 2013)
Dosya:İstanbul – Kanlıca, Beykoz – Şub 2013.ogv
Beykoz İlçesinde yer alan Kanlıca semtinin iskelesi ve çevresi, sağ tarafta ilerde görünen Fatih Sultan Mehmet Köprüsü (Şubat 2013)
Beykoz Belediyesi, Beykoz İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ile ilçede bulunan çeşitli vakıf ve derneklerin işbirliği sayesinde halk oyunları, tiyatro etkinlikleri ve çeşitli yarışmalar yapılmaktadır. Ayrıca İSMEK’in açtığı kurslarada büyük rağbet vardır. İlçede birde Halk Eğitim Merkezi bulunmaktadır Kütüphanelerin ve çok amaçlı salonların yetersizliği, kültürel faaliyetlerin istenilen düzeye ulaşmasını engellemektedir. İlçede 3 sinema, 11 spor kulübü, 1 spor salonu, 3 futbol sahası, 4’ü şahıslara ait 26 halı saha mevcuttur. Beykoz Çayırı’nda yapılmaya başlayan geleneksel Beykoz Şenlikleri kültürel etkinliklerin sergilendiği önemli bir faaliyettir. Beykoz Çayırı’ndaki askeri kışlanın ve (halk tarafından Saray Hastanesi) olarak bilinen Beykoz Kasrı’nın yakın tarihte turizme açılacak olması,özelleştirilmiş olan Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası’nın yerine çok kısa sürede 5 yıldızlı bir otelin yapılacak olması ve Riva Köyü’ne yeni yapılacak olan Türkiye’nin ilk ve tek en büyük sinema platformu İlçenin sosyal yönünü daha çok genişletecektir.
Beykoz Kasrı 1845-1854 Abdülmecid Han
Küçüksu Kasrı 1752 I. Mahmut
Çubuklu Hıdîv Kasrı 1906 II. Abdülhamid Han
Anadoluhisarı Kalesi 1396 Yıldırım Bayezit (Güzelcehisar Kalesi)
Mihrişâh Sultan Çeşmesi 1806 III. Selim
Anadolu Kavağı Kalesi 1630 IV. Murat
Midilli’li Ali Reis Camii 1593 Midilli’li Ali Reis tarafından yaptırılmıştır.
On Çeşmeler(İshâk Ağa Çeşmesi) 1550-1747 I. Mahmud
İskenderpaşa Camii (Beykoz) ve Türbesi 1560 I. Süleyman ( Kanuni) ve II. Selim dönemlerinin devletin ileri gelenlerinden, “Magosa Fatihi” olarak tanınan Gazi İskender Paşa (ö. 1570) tarafından yaptırılmıştır.
Karakulak Çeşmesi 1836 II. Mahmud
Paşa Çeşmesi 1870 Abdülaziz Han
Anadolu Feneri ve Camii 1567 (I. Mahmud döneminde yaptırılmıştır)
Turizm[değiştir | kaynağı değiştir]
Beykoz merkezindeki Abraham Paşa Korusu çeşitli turistik tesislerle yeniden düzenlenmiştir. Kanlıca’da bulunan Mihrabad Korusu Boğaz manzaralı görünümüyle en gözde mesire alanları arasında yer almaktadır.
Beykoz tarihi yalıları ile de ünlüdür. Anadolu Hisarı’ndan Beykoz Yalıköy’e kadar birçok özel mülk konumunda olan tarihi yalılar, Boğaz görünümüne güzellik katmaktadır. Bu yalıların en önemlisi Anadolu Hisarı’ndaki Hekim Paşa Yalısı’dır.
%60’ı orman alanı olan Beykoz, İstanbul halkının hafta sonu dinlenme ihtiyacının büyük bir bölümünü karşılamaktadır. Anadolu Kavağı, Anadolu Feneri, Poyraz Köy, Riva (Çayağazı), Cumhuriyet Köyü, Ali Bahadır, Değirmen Dere, Bozhane, Göllü Köyü, Akbaba, Polonezköy en çok ilgi çeken mesire alanlarıdır. Turizm alt yapısı ve tesisleri yetersizdir. Polonezköy’de bulunan otel ve pansiyonlar dışında turizm amaçlı tesis çok azdır.
Boğaz eskiden beri balıkçılığı ile meşhur olmasına rağmen Beykoz bu açıdan da istenilen ölçüde tanıtılamamıştır. Anadolu Kavağı’ndaki balık lokantaları deniz ve kara yoluyla gelen yerli ve yabancı turistlerin rağbet ettikleri yerlerdendir. Akbaba Köyü’nde bulunan Akbaba Sultan Türbesi ve Mescidi, Anadolu Kavağı Yuşâ Tepesi’ndeki Yuşâ Türbesi, Kanlıca’daki İskender Paşa Türbesi ve Camii, Dereseki Köyü’ndeki Kırklar Baba Türbesi, Orta Çeşme’deki Uzun Evliya Türbesi çok sayıda ziyaretçi çeken yerledir. İlçe sınırları içinde bulunan ve Türkiye’de Kültür ve Tabiatı Koruma Vakfı’nın belirlediği anıtsal ve korunmaya değer ağaçlar vardır ki bunlardan bazıları; Kaymak Donduran da 200 yaşındaki Kestane Ağacı, Beykoz Çayırı’ndaki 200 yaşındaki Çınar Ağaçları örnek verilebilir.
- Published in Bölgelerimiz
Bahçelievler İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Moloz hattı, ibb moloz hattı, belediye moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Bahçelievler Mahallesi moloz, Çobançeşme Mahallesi moloz, Cumhuriyet Mahallesi moloz, Fevziçakmak Mahallesimoloz,
Hürriyet Mahallesi moloz, Kocasinan Merkez Mahallesi moloz, Şirinevler Mahallesi moloz,
Siyavuşpaşa Mahallesi moloz, Soğanlı Mahallesi moloz, Yenibosna Merkez Mahallesi moloz, Zafer Mahallesi moloz,
Bahçelievler moloz hattı bahcelievler moloz taşıma bahcelievler moloz nakliyesi bahcelievlerde moloz atık toplama bahcelievler alo moloz hattı Bahçelievler Cumhuriyet moloz Çobançeşme moloz Fevzi Çakmak moloz Hürriyet moloz Kocasinan moloz Siyavuşpaşa moloz Soğanlı moloz Şirinevler moloz Yenibosna moloz Zafer moloz
Bahçelievler ve çevresi, Bizans İmparatorluğu döneminde tarım ve bağcılık faaliyetlerinin yoğunlaştığı anlar olup, Hepdemon diye anılmaktaydı. Hepdemon, Rumeli’den gelen kervan ve askeri konvoyların İstanbul’a geçiş güzergahı üzerinde bulunuyordu. Burada birçok imparator sarayları, kiliseler ve konutlar inşa edilmişti. Topraklarının genişliği, İstanbul’a yakınlığı ve bol suyu sayesinde bir karargah haline gelmişti. Büyük depremlerde halk bu bölgeye kaçar ve afetin dinmesine kadar bölgede kalırdı. Ayrıca Hepdemon, başkente ve Marmara kıyılarına yakınlığı yüzünden çok rağbet gören yazlıklardan biriydi.
Hepdemon kiliseleri meydanında Ayios, İonnis, Evangelistis ve Vaktitis kiliseleri çok meşhurdur. Bu kiliselerde imparatorlar taç giyerlerdi. Tarih boyunca Rum Ortodoksların tarım alanı olan ilçe toprakları, Türklerin İstanbul’u fethetmesiyle zaman içinde terk edildi. Bölge, Osmanlılar zamanında Bakırköy ve Yeşilköy’deki küçük bölgeler dışında tamamen sahipsiz kaldı. Osmanlı Devleti İstanbul’daki toplumsal ihtiyaçları vakıf yoluyla karşılandığından devlet bünyesinde kentsel sorunlara eğilmek üzere ayrıca örgütlenmeye gerek duyulmamıştır.
II. Meşrutiyet’ten sonra, Hazine-i Hassa mallarını maliye hazinesine devrederken Bahçelievler ve civarındaki alanlar da bu mallar kapsamındaydı. Bu araziler 1912’den sonra bir komisyon tarafından değer biçilme yoluyla satılmıştır.
Cumhuriyet döneminde Avrupa ile ekonomik ilişkiler gelişince, demiryolları yetersiz kalmış yeni karayollarının yapımına hız verilmişti. Bugün Londra asfaltı olarak tanımlanan ve 2×2 şeklinde Bahçelievler’in kuzeyinden geçen yol bu arada yapıldı. Yol boyunca iskan ve istihdam alanları açıldı ve birçok mahalle bu yol boyunca oluştu.
1955-1960 dönemi belediye, karayolları, limanlar dairesi ve daha sonra devreye giren İmar İskan Bakanlığı ile ortak çalışmalar sonucu proje ve uygulamaların yoğun olduğu hareketli bir dönem olmuştur. 1959 yılında İstanbul İmar ve Planlama Müdürlüğü ve bu müdürlükçe üretilen çalışmaların denetim ve uygulamaya dönüşmesinin sağlanması için bir idare kurulu oluşturulmuştur. 1960’larda yetersiz kalan Londra Asfaltına ilaveten güneyden yeni bir yol, E-5 inşa edilmiş ve bu yol da Bahçelievler’i güneyden sınırlandırmıştır. Bu yol boyunca birçok fabrika kurulunca yerleşim kent görünümü almaya başlamış ve büyük iskan alanı olmuş ve bugünkü Bahçelievler inşa edilmiştir. İlçe bu yıllarda idari açıdan Bakırköy’e bağlı olduğu için idari ve sosyal açıdan yetersiz kalmış ve ilçenin dışarı bağımlılığı artmıştır. 1978’lerden itibaren ilçede, devletin yapılaşma politikası yüzünden bugünkü görünümü olan yüksek binalar inşa edilmiştir. Buna rağmen Bahçelievler İstanbul’un diğer ilçelerine göre daha az gecekonduya sahip ve yerleşim daha planlıdır.
Bugün ilçe sınırları içinde bulunan Bahçelievler Mahallesi, 1980 öncesinde İstanbul Belediyesi sınırları içinde bulunuyordu. Yine bugünkü ilçe sınırları içinde bulunan bölgelerde, Kocasinan ve Yenibosna Belediyesi adı altında iki belde belediyesi faaliyet göstermekteydi. 1982 yılında İstanbul Belediyesine bağlı bir şube müdürlüğü durumuna getirilen Kocasinan ve Yenibosna belediyeleri, 1984 yılında Büyükşehir uygulamasına geçilmesiyle birlikte Bakırköy ilçe belediyesine bağlanmıştır.
İlçe 3806 sayılı yasa ile 25 Ağustos 1992 tarihinde Bakırköy ilçesinden ayrılarak Bahçelievler ilçesi ve onun yerel örgütü olarak Bahçelievler İlçe Belediyesi kurulmuştur. Yönetim yapısının ve bağlantılarının böylesine sık değişimi hem ilçedeki sosyo-ekonomik gelişmeyi, hem de yönetim geleneklerinin oluşumunu engellemiştir.
Tarihi eserler[değiştir
Havuzlu Köşk (Siyavuş Paşa Kasrı) ve Çeşmesi
Havuzlu Köşk (Çavuş Başı) Milli Egemenlik Parkı’nın içinde bulunmaktadır. Yapılan ek ve değişikliklere karşın, köşkün genel görünüşü 16. yüzyıl Osmanlı sivil mimarlığının tüm özelliklerini yansıtmaktadır. Günümüzde çocuk kitaplığı olarak değerlendirilmektedir. Adını; 16. yüzyılda Sultan III. Mehmet zamanında iki defa sadrazamlık yapmış olan Siyavuş Paşa’dan almıştır.
Siyavuş Paşa Çeşmesi’de Günümüze kadar gelmiştir. Ayrıca Siyavuş Paşa Kasrı çevresinde bulunan diğer tarihi kalıntılarında han ya da hamam olduğu sanılmakta.
Çobançeşme Köprüsü (Mimar Sinan Köprüsü) ve Çoban Çeşmesi
Londra Asfaltı’nın Atatürk Hava Limanı kavşağında yer alır. Altı kemerli, 38 metre uzunluğunda, yontma taşlardan yapılmıştır. Doğu Roma İmparatorluğu dönemine ait bu köprü, suyu bol Ayamama Deresi üzerine kurulmuş iken şimdi suları çekilmiş kuru bir dere yatağı üzerinde durmaktadır. Çoban Çeşmesi ise Çobançeşme Köprüsü yanında bulunmaktadır.
Soğanlı Çeşmesi[değiştir
Soğanlı çeşmesi bizans imparatorluğu döneminde imparator neron döneminde askerlerinin susuzluğunu giderebilmek için yapılan çeşmedir. Soğanlı çeşmesi tarihinde birçok savaş görmüştür ve çok sayıda tarihe şahitlik etmiştir…
Viran Saray (Viran Bosna)[değiştir
Yenibosna Merkez Mahallesinde Yenibosna İlköğretim Okulu’nun güneybatısında yer almaktadır. Şu anda tamamen viran olmuş, sarayın kalıntıları vardır. Yapılan incelemede Osmanlı Dönemine ait olan saray, bugünkü Yugoslavya’da bulunan Bosna kentinden ismini almıştır. Önceleri Saray Bosna iken saldırı sonucu yıkıldıktan sonra Viran Bosna adını almıştır.
Ekonomi
Türkiye Ekonomisindeki İlkleri
Bahçelievler, Türkiye ekonomisinde bazı yönleri ile ilklerine ve önem taşıyan birçok gelişmelere tanıklık etmiş bir ilçedir. Bu ilklerden bazıları;
Yenibosna Doğu Sanayi Sitesi: Türkiyenin ilk sanayi sitelerinden.
Coca Cola İncirli Fabrikası: Türkiyenin ilk kola fabrikası.
Ömür Restorant&Yoğurt: O zamanlar Kanlıca Yoğurdu ile yarış içindeki Ömür Yoğurtları, zamanın Turistik mekanlarından biridir.
Kuyumcukent: Türkiyenin yeni kuyumculuk merkezi.
- Published in Bölgelerimiz